کد مطلب:260 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:261
کسانی که روزه بر آنها واجب نیست
(مسأله 1805) كسی كه به واسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد یا روزه گرفتن برای او مشقّت دارد، واجب نیست روزه بگیرد، ولی در صورت دوم باید برای هر روز یك مُدّ طعام (احتیاطاً گندم یا آرد یا نان و یا قوت غالب) به فقیر بدهد.
(مسأله 1806) اگر كسی كه به واسطه پیری روزه نگرفته بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید قضای روزه هایی را كه نگرفته بجا آورد.
(مسأله 1807) اگر انسان به سبب بیماری زیاد تشنه شود و نتواند تشنگی را تحمّل كند یا برای او مشقّت داشته باشد، روزه بر او واجب نیست ولی در صورت دوم، باید برای هر روز یك مُدّ گندم به فقیر بدهد; و احتیاط واجبآن است كه بیشتر از مقداری كه ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید روزه هایی را كه نگرفته قضا نماید.
[285]
(مسأله 1808) روزه بر زنی كه زایمان او نزدیك است و روزه برای حمل او ضرر دارد، واجب نیست، و باید برای هر روز یك مُدّ طعام به فقیر بدهد; و نیز اگر روزه برای خود او ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست، و بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یك مُدّ طعام به فقیر بدهد و در هر دو صورت، روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نماید.
(مسأله 1809) زنی كه بچّه شیر می دهد و شیر او كم است، چه مادر بچّه باشد و چه دایه او، با اجرت شیر بدهد یا بدون اجرت، اگر روزه گرفتن برای بچّه ای كه شیر می دهد ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز یك مُدّ طعام (گندم یا آرد یا نان یا قوت غالب) به فقیر بدهد; و نیز اگر روزه برای خود او ضرر داشته باشد، بر او واجب نیست، و بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یك مُد طعام به فقیر بدهد; و درهر دو صورت، روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نماید; ولی اگر كسی پیدا شود كه بدون اجرت بچّه را شیر دهد یا برای شیر دادن بچّه از پدر یا مادر یا از كس دیگری كه اجرت او را می دهد اجرت بگیرد، احتیاط واجب آن است كه بچّه را به او بدهد و خود روزه بگیرد.
(مسأله 1810) دختری كه از نظر سن، بالغ فرض می شود ولی از لحاظ جسمی به گونه ای است كه روزه گرفتن برای او مقدور نیست یا سختی و حرج دارد و یا موجب زیان و ضرر قابل توجّه برای اوست، روزه بر او واجب نیست، ولی هر وقت توانست باید آن را قضا نماید.
(مسأله 1806) اگر كسی كه به واسطه پیری روزه نگرفته بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید قضای روزه هایی را كه نگرفته بجا آورد.
(مسأله 1807) اگر انسان به سبب بیماری زیاد تشنه شود و نتواند تشنگی را تحمّل كند یا برای او مشقّت داشته باشد، روزه بر او واجب نیست ولی در صورت دوم، باید برای هر روز یك مُدّ گندم به فقیر بدهد; و احتیاط واجبآن است كه بیشتر از مقداری كه ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید روزه هایی را كه نگرفته قضا نماید.
[285]
(مسأله 1808) روزه بر زنی كه زایمان او نزدیك است و روزه برای حمل او ضرر دارد، واجب نیست، و باید برای هر روز یك مُدّ طعام به فقیر بدهد; و نیز اگر روزه برای خود او ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست، و بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یك مُدّ طعام به فقیر بدهد و در هر دو صورت، روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نماید.
(مسأله 1809) زنی كه بچّه شیر می دهد و شیر او كم است، چه مادر بچّه باشد و چه دایه او، با اجرت شیر بدهد یا بدون اجرت، اگر روزه گرفتن برای بچّه ای كه شیر می دهد ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز یك مُدّ طعام (گندم یا آرد یا نان یا قوت غالب) به فقیر بدهد; و نیز اگر روزه برای خود او ضرر داشته باشد، بر او واجب نیست، و بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یك مُد طعام به فقیر بدهد; و درهر دو صورت، روزه هایی را كه نگرفته باید قضا نماید; ولی اگر كسی پیدا شود كه بدون اجرت بچّه را شیر دهد یا برای شیر دادن بچّه از پدر یا مادر یا از كس دیگری كه اجرت او را می دهد اجرت بگیرد، احتیاط واجب آن است كه بچّه را به او بدهد و خود روزه بگیرد.
(مسأله 1810) دختری كه از نظر سن، بالغ فرض می شود ولی از لحاظ جسمی به گونه ای است كه روزه گرفتن برای او مقدور نیست یا سختی و حرج دارد و یا موجب زیان و ضرر قابل توجّه برای اوست، روزه بر او واجب نیست، ولی هر وقت توانست باید آن را قضا نماید.